qocalmış

qocalmış
f. sif.
1. Qoca yaşına çatmış; qoca. Qocalmış kişi. Qocalmış şair.
2. Köhnəlmiş, gücdən düşmüş, yıpranmış. Qocalmış çinar. Qocalmış torpaq.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • müsinn — ə. qocalmış, yaşa dolmuş sinli, qoca …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qoca — 1. sif. Yaşlı, qocalmış (cavan ziddi). Qoca kişi. Qoca kəndli. Qoca alim. Qoca at. – Bahadır hələ üzünü yumamış, ev yiyəsi qoca arvad Bahadırı çay içməyə çağırdı. N. N.. Bu anda qoca usta başını dik qaldırıb, dəmir qüllənin zirvəsində durmuş… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • azman — I (Bakı, Ordubad) iri, çox böyük, nəhəng. – Bakidə azman öylər tikilir (Bakı); – Atam bir azman keçi aldı (Ordubad) II (Ağdam, Bakı, Beyləqan, Borçalı, Cəbrayıl, Füzuli, Qarakilsə, Ordubad, Şamaxı, Zəngilan) 1. altıillik “qoyun” (Bakı, Beyləqan,… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kəlfir — (Xanlar) qoca, qocalmış. – Bu kəlfir it yediyi yala dəyməz …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • vayxır — I (Şəki) işsiz gəzən, avara. – Vayxırın biridi, heş yerdə işdəmiyi II (Oğuz) qocalıb haldan düşmüş, çox qocalmış. – Bir vayxır gamışım var, südü zadı olmur …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dal — f. qartal, qaraquş ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında د hərfinin adı; 2) m. beli bükülmüş; qocalmış …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • köhənsal(ə) — f. yaşlı, qocalmış, qarımış …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mö’ciz — ə. 1) aciz edən, acizləşdirən; 2) gözəllikdə hamıdan yüksəkdə duran; 3) möcüzə göstərən, möcüzə sahibi; 4) qocalmış, əldən düşmüş …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • belibükük — sif. Beli bükülmüş, qocalmış. Doxsan yaşlı belibükük bir kişi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dərman — is. <fars.> 1. Həkimin resepti üzrə hazırlanan müalicə vasitəsi; dava. İçmə dərman. Sürtmə dərman. Dərman şüşəsi. – <Mirzənin> böyük oğlu, təbib bir yanında əyləşib, tez tez atasının sinəsinə yaş məhrəba salırdı, lazım olduqca dərman… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”